SIRI DUA: NEOBUMIPUTERISME DAN DEB ALA-KOMUNIS?

Ruhanie Ahmad

Soal Dasar Ekonomi Baru (DEB) sudah saya huraikan dalam siri satu. Kini saya tumpukan tulisan ini kepada cadangan pengkajian semula konsep bumiputera yang termaktub dalam Perlembagaan Persekutuan.

Tulisan yang mencadangkan kajian ini membuktikan kewujudan segelintir rakyat kita yang terlalu berfikiran out-of-the box sehingga konsep dan dasar penting pun cuba diheret ke kancah polemik tanpa memikirkan impak dan implikasinya kepada peruntukan teras dalam Perlembagaan Persekutuan.

Bagaimanapun, saya tidak pasti sama ada penulis yang mencadangkan pengkajian semula konsep bumiputera dalam Perlembagaan Persekutuan ini menyedari hakikat bahawa jika konsep ini dikaji dan diubah, maka ia akan menjejaskan beberapa fasal teras mengenai bumiputera dalam perlembagaan berkenaan?

Dan, mungkinkah penulis yang saya maksudkan ini juga menyuarakan gagasannya mengenai neo-bumiputerisme ini selaras dengan perkembangan politik Malaysia mutakhir di mana beberapa pihak sedang mempersoal serta mempertikainan bahawa Melayu bukan penduduk asal di negara ini?

Jika hakikatnya demikian, penulis berkenaan (seorang Melayu) bolehlah disifatkan sebagai seorang Melayu yang amat liberal, universalis dan mungkin sudah lupa salasilah bangsanya sendiri.

Malaysian Malaysia

Untuk manfaat penulis ini, saya turunkan di bawah ini sebahagian tulisan saya mengenai bumiputera dalam buku Malaysian Malaysia yang belum pernah diterbitkan seperti berikut:

Berita Harian 5 Mei 1985, telah menyiarkan satu kenyataan politik yang paling menghina Melayu. Kesannya sungguh provokatif dan sungguh menikam kalbu. Kenyataan itu dibuat oleh Perdana Menteri Singapura merangkap Setiausaha Agung PAP ataupun PETIR. Antara lainnya , kenyataan tersebut menyebut seperti berikut:

Bahawa tidak ada satu pun dari ketiga kaum yang terbesar , iaitu Melayu, Cina dan India yang boleh mengaku bahawa mereka merupakan bumiputera lebih lama di Malaysia dari kaum-kaum lain, kerana kesemuanya nenek moyang mereka datang ke Malaysia tidak lebih dari 1,000 tahun dahulu.

Menurut sejarah, orang-orang Melayu mula datang berhijrah ke Malaysia dalam bilangan ramai kira-kira 700 tahun dahulu.

Dari jumlah 39 peratus Melayu itu di Malaysia hari ini, kira-kira satu pertiga baru mendatang, iaitu seperti Datuk Syed Jaafar Albar yang datang dari Indonesia sebelum perang dulu waktu umurnya 30 tahun.

Bangsa Malaysia

Dengan demikian, tidak logik untuk satu-satu kaum menyangka mereka lebih berhak dipanggil bangsa Malaysia.

Berikutan kenyataan di atas, maka gemparlah politik tanahair ketika itu. Pendeknya, kenyataan tersebut cuba memberitahu seluruh dunia bahawa kaum Cina dan India di negara ini juga layak ditakrifkan sebagai bumiputera.

Menurut Dewan Masyarakat Mei 1965, kenyataan Lee Kuan Yew itu telah mengapi-apikan perasaan dengki dan cemburu-mencemburui di antara kaum-kaum yang sedang berhempas pulas hendak mencari dan mempertahankan perpaduan di negara ini.

Kenyataan itu, dengan serta merta melukakan hati serta menimbulkan kemarahan orang Melayu kerana ia menafikan kebenaran sejarah yang telah membentuk dan mengabadikan satu perasaan dalam hati tiap-tiap orang Melayu bahawa negara inilah tanahair nenek moyang mereka semenjak bangsa Melayu wujud di muka bumi.

Dewan Masyarakat mengulas kenyataan tersebut seperti berikut:

Orang-orang Cina, dengan tidak payah mempelajari sejarah, memang biasanya merasa bahawa mereka itu bukan bumiputera negara ini.Sebab mereka tahu datuk nenek mereka mempunyai tanahair dan tanah tumpah darah asal mereka di negeri Cina.

Lee Kuan Yew

Manakala perkataan Lee Kuan Yew itu pula mungkin mendorongkan satu macam perasaan dalam jiwa mereka supaya mencemburui orang Melayu dengan dakwaan baru bahawa mereka pun tidak kurang hak untuk mendakwa sebagai bumiputera juga.

Begitulah sejarahnya isu bumiputera yang dipolitikkan oleh PETIR mulai 1975. Isu ini menafikan keberuntungan kaum Cina yang telah diterima menjadi rakyat yang mempunyai hak-hak dan kewajipan yang sama dengan bumiputera setelah negara ini merdeka.

Bagaimanapun, isu bumiputera ini timbul semula dalam bulan Februari 1969. Pada ketika itu PETIR dan Singapura sudah terkeluar dari Malaysia.

Maka, isu itu pun dibangkitkan oleh wakil “anak kandung PAP.” Pada ketika itu, Pengerusi DAP, Dr. Chen Man Hin, mengusulkan di Dewan Undangan Negeri Negeri Sembilan, supaya perkataan “Bumiputera” digantikan dengan “orang-orang Malaysia yang miskin”.

Adakah cadangan seperti di atas tidak serius? Kenapakah ia disuarakan? Apakah motif di sebaliknya?

Pemecahbelah?

Sebulan sesudah itu, seorang lagi pemimpin DAP, Khoo Soo Giap, telah menyeru Kerajaan Perikatan supaya kononnya jangan “memecah-belahkan” rakyat Malaysia kepada bumiputera dan bukan bumiputera.

Berita Harian 27 Mac 1969 pula melaporkan kenyataan Khoo Soo Giap itu seperti berikut:

Malaysia ditubuhkan berdasarkan pengertian bahawa negara ini tidak akan dikuasai oleh sebarang kaum. Semua warganegara patut mempunyai peluang yang sama.

Sementara itu, bekas Setiausaha Penerangan Kebangsaan DAP, Fan Seong Than, pernah mengkecam taraf bumiputera sebagaimana yang dilaporkan oleh Berita Harian 3 Ogos 1978, seperti berikut:

Taraf bumiputera dan bukan bumiputera yang terdapat di negara ini adalah tidak sesuai lagi setelah negara mencapai kemerdekaannya yang kedua puluh satu.

Pelbagai Kaum

Demi rancangan jangkan panjang masa depan negara, DAP mencadangkan agar rakyat Malaysia dikenali sebagai “bangsa Malaysia” sahaja.

Sekali lagi, kenapakah kenyataan ini dikeluarkan? Tidak seriuskah kenyataan seperti ini. Beginikah corak dan pendirian DAP, sebuah parti yang mendakwa memperjuangkan pelbagai kaum?

Bagaimanapun, begitulah di antara kenyataan-kenyataan anti-bumiputera yang pernah disuarakan oleh pemimpin-pemimpin DAP setelah PAP-PETIR pulang ke Singapura.

Sebenarnya, kenyataan-kenyataan seperti ini adalah berdasarkan konsep Malaysian Malaysia yang tanpa jemu-jemu diperjuangkan oleh DAP. Kenyataan-kenyataan anti-bumiputera itu berdasarkan konsep Malaysian Malaysia yang dipelopori oleh PAP ataupun PETIR, yang sesudah perpisahan Singapura dari Malaysia, menubuhkan DAP di negara ini.

Contohnya, Lee Kuan Yew, sewaktu berada di London dalam tahun 1984, pernah membuat satu kenyataan yang membayangkan penghinaannya terhadap Melayu. Berita Harian 12 September 1964 memetik kenyataan Lee Kuan Yew dari London seperti berikut :

Tunku Abdul Rahman

Malaysia hidup atau gagal bergantung sama ada kita dapat mencipta satu negara Malaysia atau satu negara Melayu dengan hak-hak istimewa dikhaskan kepada bangsa Melayu.

Allahyarham Tun Ismail Abdul Rahman yang menjadi Menteri Dalam Negeri dalam tahun 1965, telah mensifatkan kenyataan seperti di atas sebagai karut.

Sementara itu, Allahyarham Tun Razak Hussein, ketika itu Timbalan Perdana Menteri, telah membidas kenyataan Lee Kuan Yew itu menerusi satu laporan Berita Harian 5 Julai 1965, seperti berikut:

Kerajaan Pusat tidak mengabaikan hak orang-orang bukan Melayu dalam negeri ini dengan memberi hak-hak istimewa kepada orang-orang Melayu. Hak-hak istimewa kepada orang-orang Melayu ada tercantum (termaktub) dalam Perlembagaan Persekutuan yang telah diterima oleh semua golongan. Rakyat yang taat setia kepada negara ini tidak akan mengkecam Perlembagaan itu.

Demikianlah antara tulisan saya mengenai bumiputera dalam buku Malaysian Malaysia. Saya harap penulis dalam Malaysia Today yang mencadangkan supaya konsep bumiputera dalam Perlembagaan Persekutuan di kaji semula, akan membaca tulisan ini dan membuat satu kesimpulan sewajarnya. Jika beliau masih mahu konsep ini dikaji semula, silah perincian maksud dan cadangannya supaya boleh kita semua membincangkan buruk dan baiknya.